ΑΚΡΟΠΟΛΗ 1865
«Μόνον εσύ είσαι νέα, ω Κόρη. Μόνον εσύ αγνή, Παρθένε. Μόνον εσύ υγιής, Υγεία. Μόνον εσύ Κραταιή, Νίκη. Προστάτιδα των πόλεων, Πρόμαχε. Συντρόφισσα του Άρη είσαι, Αρεία. Ο Κόσμος δεν θα σωθεί παρά επιστρέφοντας σε σένα, αποτινάσσοντας τα βαρβαρικά δεσμά του. Λαμπρή εκείνη η ημέρα, όταν οι πόλεις που άρπαξαν τα σπασμένα κομμάτια του ναού σου, Ρώμη, Βενετία, Παρίσι Λονδίνο, Κοπεγχάγη, θ' αποκαταστήσουν τα ΚΛΟΠΙΜΑΙΑ, θα σχηματίσουν ιερές θεωρίες για να επιστρέψουν τα κομμάτια που έχουν στην κατοχή τους λέγοντας: Συγχώρα μας, Θεά!»
Από την προσευχή του Ερνέστου Ρενάν επάνω στην Ακρόπολη ... (ΑΘΗΝΑ 1865)
Από το βιβλίο «Η Μυστική Ακρόπολη», του Ιωάννη Γιαννόπουλου Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ
Ο Ερνέστος Ρενάν (Ernest Renan) (1823-1892), Γάλλος φιλόσοφος και ιστοριογράφος, ήταν από τους ηγέτες της κριτικής φιλοσοφίας στη Γαλλία. Σπούδασε σε διάφορα εκκλησιαστικά κολλέγια και σεμινάρια και στην αρχή ασπάστηκε το ιερατικό σχήμα. Όμως αργότερα (1845) ξαναέγινε λαϊκός.
Την "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" (Priθre sur l` Acropole), η "Προσευχή στην Αθηνά", την εμπνεύστηκε κατά την ανάβασή του στην Ακρόπολη, όταν το 1865 που επισκέφθηκε την Αθήνα.
Ο Ερνέστος Ρενάν, στην "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" γράφει: "Η εντύπωση που μου προξένησε η Αθήνα είναι η πιο δυνατή κατά πολύ από όσες έχω νιώσει μέχρι τώρα. Ένας είναι ο τόπος όπου υπάρχει η τελειότητα, δεν υπάρχει δεύτερος: είναι αυτός. Ποτέ δεν είχα φανταστεί κάτι παρόμοιο. Αυτό που αντίκρυζα ήταν το ιδεώδες, απαθανατισμένο σε πεντελικό μάρμαρο. Μέχρι τότε πίστευα, ότι η τελειότητα δεν είναι του κόσμου τούτου".
Σε άλλο σημείο του έργου του, απευθυνόμενος προς τη Θεά Αθηνά, γράφει: "Ω, ευγένεια! Ω, απλή κι αληθινή ομορφιά! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει λόγο και σοφία, εσύ που ο ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα αυτογνωσίας κι ειλικρίνειας!!..."
Σύμφωνα με την Ιφιγένεια Μποτουροπούλου του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας), η "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" του Ερνέστου Ρενάν σηματοδοτεί την διαχρονικότητα και την παγκοσμιότητα του κειμένου και επισημαίνει την διαρκή ανάγκη του ανθρώπου για την αναζήτηση του Ωραίου, του Καλού και του Αληθινού".
Αυτή η Προσευχή του στην Αθηνά ... φέρνει το μήνυμα για μία ακόμη φορά, πως οι αξίες του Ελληνισμού υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι σημεία αναφοράς και δικαίωσης του ανθρώπου.
Σχόλιο: Τί κρίμα ένας ξένος να έχει τέτοιον θαυμασμό για την Ακρόπολη και την ιερή της μυσταγωγία και οι ντόπιοι Έλληνες μερικές φορές να περιφρονούμε τα ιερά μας μέρη..
πηγη
Αν σας αρέσει η σελίδα μας.Πατήστε μου αρέσει για την σελίδα μας στο facebook.
«Μόνον εσύ είσαι νέα, ω Κόρη. Μόνον εσύ αγνή, Παρθένε. Μόνον εσύ υγιής, Υγεία. Μόνον εσύ Κραταιή, Νίκη. Προστάτιδα των πόλεων, Πρόμαχε. Συντρόφισσα του Άρη είσαι, Αρεία. Ο Κόσμος δεν θα σωθεί παρά επιστρέφοντας σε σένα, αποτινάσσοντας τα βαρβαρικά δεσμά του. Λαμπρή εκείνη η ημέρα, όταν οι πόλεις που άρπαξαν τα σπασμένα κομμάτια του ναού σου, Ρώμη, Βενετία, Παρίσι Λονδίνο, Κοπεγχάγη, θ' αποκαταστήσουν τα ΚΛΟΠΙΜΑΙΑ, θα σχηματίσουν ιερές θεωρίες για να επιστρέψουν τα κομμάτια που έχουν στην κατοχή τους λέγοντας: Συγχώρα μας, Θεά!»
Από την προσευχή του Ερνέστου Ρενάν επάνω στην Ακρόπολη ... (ΑΘΗΝΑ 1865)
Από το βιβλίο «Η Μυστική Ακρόπολη», του Ιωάννη Γιαννόπουλου Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ
Ο Ερνέστος Ρενάν (Ernest Renan) (1823-1892), Γάλλος φιλόσοφος και ιστοριογράφος, ήταν από τους ηγέτες της κριτικής φιλοσοφίας στη Γαλλία. Σπούδασε σε διάφορα εκκλησιαστικά κολλέγια και σεμινάρια και στην αρχή ασπάστηκε το ιερατικό σχήμα. Όμως αργότερα (1845) ξαναέγινε λαϊκός.
Την "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" (Priθre sur l` Acropole), η "Προσευχή στην Αθηνά", την εμπνεύστηκε κατά την ανάβασή του στην Ακρόπολη, όταν το 1865 που επισκέφθηκε την Αθήνα.
Ο Ερνέστος Ρενάν, στην "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" γράφει: "Η εντύπωση που μου προξένησε η Αθήνα είναι η πιο δυνατή κατά πολύ από όσες έχω νιώσει μέχρι τώρα. Ένας είναι ο τόπος όπου υπάρχει η τελειότητα, δεν υπάρχει δεύτερος: είναι αυτός. Ποτέ δεν είχα φανταστεί κάτι παρόμοιο. Αυτό που αντίκρυζα ήταν το ιδεώδες, απαθανατισμένο σε πεντελικό μάρμαρο. Μέχρι τότε πίστευα, ότι η τελειότητα δεν είναι του κόσμου τούτου".
Σε άλλο σημείο του έργου του, απευθυνόμενος προς τη Θεά Αθηνά, γράφει: "Ω, ευγένεια! Ω, απλή κι αληθινή ομορφιά! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει λόγο και σοφία, εσύ που ο ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα αυτογνωσίας κι ειλικρίνειας!!..."
Σύμφωνα με την Ιφιγένεια Μποτουροπούλου του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας), η "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" του Ερνέστου Ρενάν σηματοδοτεί την διαχρονικότητα και την παγκοσμιότητα του κειμένου και επισημαίνει την διαρκή ανάγκη του ανθρώπου για την αναζήτηση του Ωραίου, του Καλού και του Αληθινού".
Αυτή η Προσευχή του στην Αθηνά ... φέρνει το μήνυμα για μία ακόμη φορά, πως οι αξίες του Ελληνισμού υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι σημεία αναφοράς και δικαίωσης του ανθρώπου.
Σχόλιο: Τί κρίμα ένας ξένος να έχει τέτοιον θαυμασμό για την Ακρόπολη και την ιερή της μυσταγωγία και οι ντόπιοι Έλληνες μερικές φορές να περιφρονούμε τα ιερά μας μέρη..
πηγη
Αν σας αρέσει η σελίδα μας.Πατήστε μου αρέσει για την σελίδα μας στο facebook.
COMMENTS