Κάποτε με κάποιους φίλους από την Θεσσαλονίκη πήγαμε για έρευνα στον λόφο. Το εκκρεμές μου δεν μπορούσε να μετρήσει, το πεδίο ήταν πολύ ισχυρό και κατάμαυρο ενεργειακά.
To όνομα κατά πληροφορίες αναφέρεται μόνο στην Αιγυπτιακή μυθολογία, ότι ο Βούζερης ήταν ένας δράκος που τον σκότωσε ο Ηρακλής !
Όπως έχει γράψει στο βιβλίο του ο γνωστός Θεσσαλονικιός ερευνητής του αγνώστου Γιάννης Λαμπάκης, στα ορυχεία υπάρχει μια πινακίδα που γράφει Greek Magnetism, από ότι ερεύνησε είναι θυγατρική κάποιας Αγγλικής και πάει λέγοντας. Επίσης ο Γιάννης Λαμπάκης γράφει στο βιβλίο του E – FILES ΙΙ ( ΦΑΚΕΛΟΙ – ΕΨΙΛΟΝ 2 ) :
«Εκεί στην περιοχή της Θεσσαλονίκης… Κοντά στην τοποθεσία που βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας, υπάρχει ένας λόφος… που ονομάζεται… ΒΟΥΖΕΡΗΣ!
Ένας παράξενος λόφος που ποτέ δεν πιάνει χιόνι και πολλοί άνθρωποι και όχι μόνο!… σχετίζονται με αυτόν…
Αν και κουρασμένοι από το πολύωρο ταξίδι με το τρένο, η πληροφορία αυτή, ήταν αρκετή για αρχή, να μας κάνει όλους να κοιταχτούμε έντονα…, λες και μια έντονη μικρή ηλεκτρική εκκένωση μας είχε διαπεράσει. Τι στο καλό, εδώ είχαμε κάνει 600χλμ, για να ερευνήσουμε ένα μέρος και να έχουμε κάτι τόσο μυστηριώδες μέσα στα πόδια μας, φυσικά και θα πάμε με την πρώτη ευκαιρία μόλις γυρίσουμε είπαμε.
Θα έλεγα κυριολεκτικά <<θα έλεγα τηλεπαθητικά>>, μόνο που κοιταχτήκαμε, (άλλωστε τα πολλά λόγια είναι φτώχια που λένε), μια ματιά αρκούσε…
Ο εν-δια-φέρων συνομιλητής μας, ενώ από την μια μας έδωσε την πληροφορία από την άλλη, λες και ήθελε να ανακαλύψουμε εμείς τις σχετικές διασυνδέσεις με το παράξενο αυτό μέρος.
Δηλαδή, δεν γνωρίζαμε ούτε το ιστορικό της περιοχής ούτε του τι ουσιαστικά θα συναντήσουμε, παρά μόνο μερικούς κώδικες, με μισό κρυμμένες προτάσεις και αόριστη συνομωσιολογία …
Στο εσωτερικό του λόφου …
Υπάρχει ένα σκάφος …
Εν ενεργεία … !
Στην περιοχή, έγινε μια προσπάθεια πριν χρόνια, να δημιουργηθεί ηρώο Εβραίων μαρτύρων του λεγόμενου ολοκαυτώματος και το μέρος να πέσει στα χέρια τους. Αλλά από Ε-πιέσεις!, το κυρίως μέρος δεν μπόρεσαν να το πάρουν…
Στην ευρύτερη περιοχή έχουν αγοραστεί όμως δεκάδες εκτάσεις γης από Εβραίους της Θεσσαλονίκης, για να χρησιμοποιηθούν, ως ένα ιδιαίτερο γκέτο!, το οποίο θα φιλοξενήσει τους χιλιάδες Εβραίους της διασποράς από την πάλε ποτέ Σοβιετική Ένωση!
Τόπος κατοικίας τους για τα επόμενα χρόνια, όπου θα υπάρξει το μεγάλο κύμα Εβραίων εποίκων από τη Ρωσία.
Το μέρος είναι ιδιαίτερο…
Να προσέχετε !
*(Σημ. αν και δε θέλω να κάνω από τώρα παρατηρήσεις σε θέματα αριθμολεξίας μπαίνω στον πειρασμό να σας πω για τη λέξη ΒΟΥΖΕΡΗΣ = 792 = ΒΟΥΣΙΡΙΣ= βουσιρίδες (απόγονοι του Βούσιρι) που αναφέρεται στο μύθο που θέλει το θεό Ποσειδώνα (Πατέρα διαφόρων τεράτων) να έχει γιους τον Ανταίο και τον Βούσιρι.
Ο τελευταίος έγινε ξακουστός από τα κατορθώματά του στην Αίγυπτο.
Όπως ο Ανταίος έτσι και αυτός σκότωνε τους ξένους που είχαν την ατυχία να αποβιβάζονται στη χώρα του.
Αυτό συνήθιζε να το κάνει όπως έλεγαν, σε πολύ εξαιρετικές περιστάσεις.
Κάποτε ταλαιπωρούσε την Αίγυπτο η πείνα για εννιά ολόκληρα χρόνια, όταν ο μάντης Φράσιος που είχε έρθει από την Κύπρο, είπε στον Βούσιρι, ότι αν θυσίαζαν έναν ξένο στο βωμό του Δία, θα ξαναρχόταν η αφθονία στη χώρα.
Το πρώτο θύμα που προσέφεραν στον άρχοντα του Ολύμπου, ήταν φυσικά ο ίδιος ο Φράσιος κι ύστερα τον κάθε ξένο που επισκεπτόταν τη χώρα.
Όταν ο Ηρακλής έφτασε στην Αίγυπτο, ο Βούσιρις του επιτέθηκε, τον έδεσε και τον οδήγησε στο βωμό του Δία.
Ο Ηρακλής όμως, έσπασε τα δεσμά του , σκότωσε τον Βούσιρι και όλους τους αυλικούς του.
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο ο Βούσιρις, λίγο πριν φτάσει στην Αίγυπτο ο Ηρακλής, είχε στείλει ληστές να απαγάγουν τις εφτά Ατλαντίδες (Εσπερίδες).
Στην επιστροφή τους όμως, αφού εκπλήρωσαν την αποστολή τους, ο Ηρακλής τους συνάντησε, τους σκότωσε κι έφερε πάλι τα κορίτσια πίσω στον πατέρα τους).
*πηγή JEAN RICHEPIN
(ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ, ΣΕΛ.72
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΜΑΡΚΟΥ – ΑΘΗΝΑ 1998)
Υποσημ. ο μύθος κατ’ εμέ είναι κωδικοποιημένος.» Στην φωτογραφία: 1. το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία, 2. Τα ορυχεία 3. Μέρος των “οικισμών”
«Στους πρόποδες του υπάρχει ένα ερευνητικό κέντρο λευκόλιθων. Για ρουμπίνια μόνο δεν γίνεται λόγος … και πως να γίνει λόγος για κάτι τέτοιο… Θα γινόταν ένας χαμός εκεί από χρυσοθήρες. Γύρω από τον Βούζερη αλλά και από τα άλλα γύρω βουνά υπήρχαν αρχαία ορυχεία όπως είπαμε πιο πάνω.
Μπορεί η Μακεδονία να είχε πέσει στα χέρια των Ρωμαίων το 168 π.κ.ε αλλά δεν είχαν πέσει τα ορυχεία. Ο τελευταίος Μακεδόνας βασιλέας όσο κρυβόταν ήθελε να προλάβει να μαζέψει όσο περισσότερο μπορούσε από τον πλούτο που του χάριζε η γη της Μακεδονίας για να καταφέρει να ανασυνταχθεί (η Μακεδονία είχε άλλους 20.000 στρατιώτες διάσπαρτους σαν φρουρές σε άλλες περιοχές και περίμεναν το κάλεσμα για ανασύνταξη – μετά την φυλάκιση του Μακεδόνα Βασιλέα ο στρατός διαλύθηκε ολοκληρωτικά).
Οι μάχες λοιπόν που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα ορυχεία ήταν μανιώδεις. Οι Ρωμαίοι έχασαν αρκετό στρατό για να καταφέρουν να τα καταλάβουν. Τα χρόνια περνάνε και τα ορυχεία αυτά έρχονται στον έλεγχο πια των Βυζαντινών. Καταρχήν θα πρέπει να σας πω ότι ο τόπος γύρω από τον Βούζερη (όπως και ο ίδιος-κυρίως) είναι ιστορικός από αρχαιοτάτων χρόνων. Εκεί βρίσκονταν τα αρχαία ορυχεία των Μακεδόνων βασιλέων.
Το όρος Βούζερη έχει 550 μέτρα υψόμετρο και μέσα στα σπλάχνα του κρύβει μεγάλους θησαυρούς. Ρουμπίνια και λευκόλιθους.
Συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει αυτά τα πετρώματα αλλά όχι στους Έλληνες!
Τα χρόνια περνάνε και τα ορυχεία αυτά έρχονται στον έλεγχο πια των Βυζαντινών. Όμως… πολλά χρόνια μετά πλησιάζει ένα «σύννεφο» φήμης που κράτησε μέχρι σήμερα… Τα ορυχεία τα εκμεταλλεύονταν – λένε – οι Εβραίοι της Μακεδονίας.
Πριν λίγα χρόνια και επί της προεδρίας του κ. Στεφανόπουλου, πέφτουν κάποιες περίεργες υπογραφές. Που έπεσαν αυτές οι υπογραφές και γιατί έπεσαν; Ο χώρος γύρω από τον Βούζερη δινόταν νόμιμα και με τις ευλογίες του Προέδρου της Δημοκρατίας στον Εβραϊκό λαό με την δικαιολογία που σας είπα παραπάνω – μια φήμη δηλαδή. Είναι επίσημο αυτό που σας λέω περί των υπογραφών και δεν χωράει καμιά αμφισβήτηση. Ένας πολύ καλός μου φίλος εδώ μέσα το έχει και σε ντοκουμέντο και θα προσπαθήσω να έρθω σε επαφή μαζί του να το δημοσιεύσουμε (αν δεν το διαβάσει πρώτος ώστε να το κάνει).
Γύρω από τον Βούζερη στους πρόποδες στην κυριολεξία, έχουν δημιουργηθεί οικισμοί που όταν τους πλησιάζεις στα ενδότερα τους νιώθεις την «σιωπή» γύρω σου. Στην πρώτη μου επίσκεψη με κάποιους πολύ καλούς μου φίλους πριν μερικά χρόνια προσπαθήσαμε να αποσπάσουμε κάποιες πληροφορίες για αυτούς τους οικισμούς αλλά μας έδιωξαν κακήν κακώς χωρίς υπερβολές. Οι οικισμοί είναι πραγματικά περίεργοι.
Η πληροφορία που υπάρχει είναι ότι Ο Βούζερης θα γεμίσει από αυτούς τους οικισμούς για φιλοξενήσει έναν μεγάλο αριθμό μεταναστών…
Δεν σας κρύβω ότι πιστεύω πως θα είναι εβραϊκής προέλευσης αφού αυτό είναι και το λογικό. Αφού ο ίδιος ο χώρος δόθηκε σε αυτούς. Ας πάμε τώρα σε αυτόν τον λόγο των 550 μέτρων. Η ανάβαση του με τα πόδια είναι από κάθε του πλευρά δύσκολη αφού από παντού θα βλέπεις άγρια φυτά-πυκνά και με έντονα αγκάθια. Επίσης οι βράχοι είναι η «φορεσιά» του. Ακόμη και από την εύκολη διαδρομή δεν είναι τόσο εύκολη … εκεί οι βράχοι είναι πολύ περισσότεροι.
Ο χώρος – λόφος έχει κάποιες παραξενιές.
Αν πάει κάποιος με μετρητή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας θα δείξει κάτι αφύσικο. Ο μετρητής θα σας δείξει κάτι περισσότερο από το μέτριο. Άνθρωποι με πρόβλημα στην καρδιά ή στο αναπνευστικό λίγο περισσότερο του μετρίου θα νιώσουν αδυναμία και φυσικά κάτι να τους σφίγγει. Πάμε τώρα στο άλλο … Την πρώτη φορά ελέγξαμε μια πυξίδα μέσα στην εκκλησία. Έχανε λίγο, όχι πολύ, πάντως έχανε συνεχώς. (γνωρίζω καλά- όχι μόνο εγώ- πως να ελέγχω μια πυξίδα). Την δεύτερη φορά εκτός από τον μετρητή ξανά ελέγξαμε την πυξίδα, εκτός εκκλησίας. Ξανά τα ίδια. Την τρίτη φορά, τώρα με τον Κώστα, πάλι τα ίδια. Θεωρώ φυσιολογικό το φαινόμενο της πυξίδας αφού το παρεμβάλει το αφύσικο φαινόμενο του ηλεκτρομαγνητισμού.
Κάποιοι τύποι… είχαν πει κάποτε ότι το βουνό κρύβει στα σωθικά του ένα κοσμοσκάφος!
Ας πάμε στην εκκλησία. Θα διορθώσω τον φίλο μου τον Κώστα λέγοντας ότι η εκκλησία φροντίζεται τόσο καλά που δεν δείχνει την παλαιότητα της. Ανακαινισμένη. Τα τοιχώματα πάντα βαμμένα κατάλευκα, η σκεπή κατασκευάζεται και επιδιορθώνεται κάθε τόσο. Η εκκλησία δείχνει πανέμορφη και κάθε άλλο παρά παλιά… Κι όμως… η εκκλησία είναι αρκετά παλιά. Πάρα πολύ παλιά όπως λένε μερικοί που ρωτήσαμε από τα Βασιλικά. Πιο παλιά και από το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας λίγο πιο κάτω.
Ο Προφήτης Ηλίας με προβληματίζει πάντα… Σε όποιο βουνό κι αν πάω που κρύβει μια ιστορία από τα αρχαία χρόνια, βρίσκω και μια εκκλησίτσα αφιερωμένη στον Προφήτη Ηλία. Είναι γνωστό στους περισσότερους που ξέρω ότι ο Προφήτης Ηλίας είναι και κάτι σαν κώδικας-μυστικός για τους παλαιούς εκπροσώπους του Χριστιανισμού. Σε κάθε μυστήρια κορυφή θα βρεις και ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία (εντάξει όχι σε όλα αλλά στα περισσότερα). Η εκκλησία επίσης έχει ένα ακόμη μυστήριο…
Ενώ έξω από την εκκλησία υπάρχει ένα ντουλαπάκι κλειδωμένο με ένα αρκετά καλό και ακριβό θα έλεγα λουκέτο οι πόρτες της έχουν απλά ένα «μοχλό – γάντζο» που ανοιγοκλείνει για να ανοίξεις ή να κλείσεις. Υπάρχουν μέσα στην εκκλησία 2 τουλάχιστον παλιές εικόνες, η μία της Παναγίας. Θα μπορούσε να τις κλέψει ο οποιοσδήποτε. Ευτυχώς δεν έχω δει ποτέ να λείπει κάτι από μέσα και ειδικά από τις εικόνες. Λέω ευτυχώς γιατί ο χώρος μπορεί και είναι προσβάσιμος στον καθένα ακόμη και σε βάνδαλους.»
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...! ΠΗΓΗ
COMMENTS