Τα γεωγλυφικά της ερήμου Ατακάμα στη Νότιο Αμερική είναι λιγότερο γνωστά από τα γεωγλυφικά της Νάζκα, ωστόσο πρόκειται για πολύ περισσότερα σε αριθμό, με μεγάλη ποικιλία σχεδίων και καλύπτουν μεγαλύτερη έκταση.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και αμφιλεγόμενα γεωγλυφικά της Ατακάμα είναι ο αποκαλούμενος γίγαντας που χρονολογείται το 1000 – 1400 π. Χ και εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με τον συμβολισμό και την ερμηνεία του.
Η έρημος Ατακάμα βρίσκεται στη Νότιο Αμερική στα δυτικά των Άνδεων και εκτείνεται από το Περού μέχρι τη Χιλή, τη Βολιβία και την Αργεντινή. Το τοπίο είναι εξαιρετικά αφιλόξενο και μάλιστα θεωρείται ως η πιο άνυδρη έρημος του κόσμου.
Το μεγαλύτερο μέρος είναι πετρώδες και με αρκετές αλμυρές λίμνες. Σε αυτό το αφιλόξενο τοπίο βρίσκεται ο γίγαντας στην πλαγιά ενός λόφου, χωρίς τίποτα άλλο γύρω του σε ακτίνα μιλίων.
Τα γεωγλυφικά της Ατακάμα χρονολογούνται κατά προσέγγιση ανάμεσα στο 600 ως 1500 π.Χ, επειδή η χρονολόγηση των γεωγλυφικών δεν μπορεί να γίνει με ακρίβεια.
Τα γεωγλυφικά ξεπερνούν τα 5.000 και απεικονίζουν γεωμετρικά σχήματα, ζώα, ή ανθρώπους. Δημιουργοί τους ήταν οι ντόπιοι πληθυσμοί των Ίνκας και των Τiwanaku και για να τα φτιάξουν είτε έξυσαν την επιφάνεια μέχρι να εμφανιστεί από κάτω το υπέδαφος που έχει άλλο χρώμα είτε τα έφτιαξαν με συσσώρευση υλικών. Λόγω των καιρικών συνθηκών στην περιοχή, τα σχέδια διατηρήθηκαν σε άριστη κατάσταση.
Ο γίγαντας έχει ανθρώπινη μορφή και είναι ύψους 119 μέτρων, χαρακτηριστικό που τον καθιστά το μεγαλύτερο αρχαίο γεωγλυφικό σχέδιο στον κόσμο. Έχει μακριά πόδια και τετράγωνο κεφάλι από την κορυφή και τις πλευρές του οποίου βγαίνουν τέσσερις γραμμές. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες ερμηνείας αυτής της παράξενης μορφής, μία εκ των οποίων θεωρεί πως πρόκειται για ένα είδος αστρολογικού ημερολογίου που υπολόγιζε την κίνηση της σελήνης.
Με τη βοήθεια αυτού του ημερολογίου μπορούσαν να υπολογίζουν τις εποχές και τις καλλιέργειες. Μία άλλη εκδοχή λέει ότι ο γίγαντας συμβολίζει μία θεότητα που λάτρευαν οι κάτοικοι της περιοχής. Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν ότι πρόκειται για χάρτη που οδηγούσε προς κάποιον τόπο λατρείας ή κάνουν λόγο για επισκέψεις εξωγήινων ή για κάποιο ιδεόγραμμα της γλώσσας του πληθυσμού που κατοικούσε εκεί.
Μία άλλη πιο πιθανή ερμηνεία είναι πως ο γίγαντας ήταν ένα οδικό δίκτυο που συνέδεε τους μεγάλους πολιτισμούς της Νότιας Αμερικής. Επειδή τα καραβάνια με λάμα ήταν συνηθισμένα εκείνη την εποχή, τα γεωγλυφικά έδιναν απαραίτητες πληροφορίες για να αποφύγουν τις κακοτοπιές. Ίσως μάλιστα να έδιναν πληροφορίες για το που βρίσκονταν πηγές με πόσιμο νερό ή αλμυρές λίμνες ή ξηρά τροφή για τα ζώα.
Ωστόσο, δεν έχει βρεθεί ίχνος από εξοπλισμό καραβανιών ώστε να επιβεβαιωθεί αυτή η ερμηνεία. Παρά το γεγονός ότι τίποτα δεν έχει αποδειχθεί, το σίγουρο είναι ότι η μορφή αυτή είχε ιδιαίτερη σημασία για τους κατοίκους της περιοχής και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα διατηρηθεί για πολύ καιρό ακόμα, ώστε οι μελλοντικές γενιές να καταφέρουν να αποκαλύψουν το μυστικό του.
COMMENTS