Ένας μυστηριώδης κόσμος χαμένος κάπου στο σύμπαν. Ένας κόσμος παρόμοιος με τον δικό μας. Ή μήπως ο δικός μας είναι παρόμοιος με αυτόν;
Το 1981 ανακαλύφθηκαν κάποια χειρόγραφα, γραμμένα σε μια άγνωστη γλώσσα την οποία κανένας γλωσσολόγος δεν γνώριζε, και δε μπορούσε να βρει κάποια συγγενική της. Σήμερα οι ειδικοί ξέρουν πως η αγνωστη αυτή γραφή, είναι πλήρως συστηματοποιημένη, όμως δεν έχουν καταφέρει ακόμα να την αποκρυπτογραφήσουν.
Ο καρπός της αχαλίνωτης φαντασίας του Serafini βαφτίστηκε (από τον ίδιο τον δημιουργό του) “Codex Seraphinianus” και περιλαμβάνει 500 και πλέον πίνακες εμπνευσμένους από τον ζωικό και φυτικό κόσμο, μέσα στους οποίους ξεχωρίζουν φανταστικές μορφές, ουράνια τόξα, κρανία, σκυλιά, άλογα, παράξενα μηχανήματα (π.χ. οχήματα με κολοκύθες αντί για ρόδες, κυλιόμενοι διάδρομοι επάνω στους οποίους ρέει νερό, κλπ.), στερούμενα εμφανούς χρησιμότητας, ένας τρελαμένος Ναπολέων δίπλα σε δεκάδες μολυβένια στρατιωτάκια, η εκπληκτική μεταμόρφωση ενός ζευγαριού (εν ώρα ερωτικής πράξης) σε κροκόδειλο… Όλα αυτά, σε περίπου 360 σελίδες, συνοδεία μιας τεχνητής, ακατάληπτης και διόλου συμβατικής διαλέκτου, για την οποία ο δημιουργός δήλωσε: «πιστεύω πως διαθέτει αισθητικά στοιχεία του αραβικού αλφαβήτου, της σφηνοειδούς γραφής, καθώς και κάποιων νεκρών γλωσσών…».
Δεκάδες γλωσσολόγοι προσπάθησαν να αποκωδικοποιήσουν την εν λόγω διάλεκτο, αλλά χωρίς επιτυχία. Κάποιοι το συγκρίνουν με το «χειρόγραφο Voynich»
Χωρίζεται σε 2 μεγάλες ενότητες. Η πρώτη έχει να κάνει με τη φύση και αποτελείται από 4 κεφάλαια. Παρουσιάζει τα είδη των φυτών και των ζώων, περιγράφει τον τρόπο επιβίωσης και αναπαραγωγής τους.
.jpg)
Η δεύτερη, που εμπεριέχει 7 κεφάλαια, παρουσιάζει τον κόσμο των "ανθρώπων". Ιστορία, τρόπος ζωής, ντύσιμο, μεταφορικά μέσα, φαγητό, αρχιτεκτονική, ψυχαγωγία.
Σύμφωνα με τον Ιταλό συγγραφέα Italo Calvino, θαυμαστή του έργου του Serafini, «οι έννοιες και τα αντικείμενα του σύμπαντος που επικαλείται αυτή η γλώσσα, όπως ακριβώς αυτά παρουσιάζονται εικονογραφημένα στις σελίδες της εγκυκλοπαίδειάς του, είναι σχεδόν πάντα αναγνωρίσιμα. Κι όμως, είναι η μεταξύ τους σύνδεση που μας φαίνεται χωρίς δομή και με απροσδόκητες αφηγήσεις…».
Από την πλευρά του, ο Serafini εξηγεί: «Για να δούμε τις συνδέσεις και για να αποκωδικοποιήσουμε τη γλώσσα, δεν εξυπηρετεί σε τίποτα το να γνωρίζουμε ανάγνωση. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε παιδιά, να ξαναγίνουμε παιδιά. Αν υπήρχε ένας Codex όταν ήμουν 5 ετών, θα ήμουν ευτυχής. Γι’ αυτό, έπρεπε κάποιος να τον επινοήσει…».
Παρακάτω μπορείτε να δείτε αναλυτικά το βιβλίο
COMMENTS