Οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το θάνατο του Τζων Μακ, ερευνητή των «εξωγήινων απαγωγών».
Για κάποιους ένας ακόμα ύποπτος θάνατος σε μια μακριά αλυσίδα, αφού ένας μεγάλος αριθμός ερευνητών έχουν χάσει την ζωή τους με περίεργο τρόπο όπως ατυχήματα, δολοφονίες, αυτοκτονίες και ασθένειες.Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 2004, και ο Τζων Μακ είχε μεταβεί στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου για να παρευρεθεί ως ομιλητής σε επιστημονικό συμπόσιο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, αφιερωμένο στον «Λόρενς της Αραβίας», όταν γύρω στις 23:25 ένα διερχόμενο ασημένιο Peugeot 306 που οδηγούσε μεθυσμένος οδηγός παρέσυρε τον καθηγητή αφήνοντας τον αναίσθητο στην άσφαλτο.
Λίγη ώρα μετά διαπιστώθηκε ο θάνατος του στο νοσοκομείο, βυθίζοντας στο πένθος όλη την επιστημονική κοινότητα.
Λίγη ώρα μετά διαπιστώθηκε ο θάνατος του στο νοσοκομείο, βυθίζοντας στο πένθος όλη την επιστημονική κοινότητα.
Ο Μακ δεν φοβήθηκε να ρισκάρει την ακαδημαϊκή υπόληψη του, για να αποκάλυψη στο κοινό θέματα που οι άλλοι επιστήμονες προτιμούσαν να αποκρύψουν και να αποσιωπήσουν.
Ο Τζων Μακ (1929 – 2004), ήταν ψυχίατρος, Καθηγητής στο Χάρβαρντ και είχε βραβευτεί με το βραβείο Πούλιτζερ για την συγγραφή της βιογραφίας του αινιγματικού Λόρενς της Αραβίας. Ήταν ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλος και ήταν διευθυντής του προγράμματος PEER(Πρόγραμμα Έκτακτης Ερευνητικής Εμπειρίας), που στόχο του είχε να μελετήσει οποιοδήποτε ανεξήγητο φαινόμενο και να προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη σε ανθρώπους που έχουν πάθει σοκ από μια ανεξήγητη εμπειρία. Οι ανατρεπτικές ενασχολήσεις του ξεσήκωσαν διάφορους εναντίον του, που τελικά υποχρέωσαν το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ να κινήσει διαδικασία εξέτασης και ελέγχου του τρόπου εργασίας του Μακ. Η επιτροπή τον δικαίωσε και το Πανεπιστήμιο δήλωσε επισήμως ότι «Ο δρ. Τζων Μακ παραμένει ένα σταθερό μέλος της Ιατρικής Ομάδας των καθηγητών του Χαρβαρντ».
Ο Τζων Μακ άρχισε το 1990 να ενδιαφέρεται για τους εξωγήινους ύστερα από τη γνωριμία του με τον Μπαντ Χόπκινς, τον αποκληθέντα από την εφημερίδα New York Times, ως «πατερά του κινήματος απαγωγής ανθρώπων από εξωγήινους».
Εκείνος όμως που τον ώθησε να πραγματοποιήσει την έρευνα του ήταν ο ιστορικός Τζέηκομπς. Ο ίδιος ο Τζων Μακ λέει: «Προχωρώντας σε αυτήν την έρευνα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να απελευθερωθούμε από τον δυτικό δυϊσμό και υλισμό και να αποδεχτούμε την πραγματικότητα μιας οικουμένης με ενότητα και πνευματικότητα διαφορετικές από τις δικές μας»
Τηλεθεατές διηγούνται στον Τζων Μακ απαγωγές τους από εξωγήινους
Το 1994 στους Times διαβάζουμε: «Τα UFO ανάγονται τώρα σε θέμα της χρονιάς, με την δημοσίευση της έκθεσης ενός ψυχιάτρου του Χάρβαρντ και κατόχου του βραβείου Πούλιτζερ, Τζων Μακ. Η έκθεση έχει τίτλο «Απαγωγή: συναντήσεις ανάμεσα σε ανθρώπους και εξωγήινους».
Ο Τζων Μακ ταράζει τα νερά με την έκθεση του που κυκλοφόρησε σα βιβλίο, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις όχι μόνο στην κοινή γνώμη, αλλά και στην επιστημονική κοινότητα».Στην Ιταλική «Κορριέρε Ντέλα Σέρα», αναφέρεται: «Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, το θέμα της έκθεσης του Τζων Μακ είναι η απαγωγή ανθρώπων από εξωγήινους και η μεταφορά τους σε ιπτάμενους δίσκους, όπου υπόκεινται σε ιατρικά πειράματα με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου είδους, ενός υβριδίου ανθρώπου και εξωγήινου και η εν συνεχεία επιστροφή τους στη γη και στην ανθρώπινη κοινότητα, χωρίς σχεδόν καμιά ανάμνηση από τη μοναδική εμπειρία τους.
Η παρακινδυνευμένη αυτή υπόθεση προκαλεί πάντα την θυμηδία ή την κριτική και επιφυλάσσει σε όσους την υποστηρίζουν τις κατηγορίες της απάτης ή της παράνοιας ή στην καλύτερη περίπτωση, του μακάβριου χιούμορ. Τώρα το θέμα κερδίζει έδαφος προσφέροντας καινούργιο υλικό στη μυθολογία των UFO».
Ο Τζων Μακ σε συνεντεύξεις του έχει δηλώσει ότι το φαινόμενο των απαγωγών δεν είναι παναμερικανικό αλλά παγκόσμιο. Συσχέτιζε τις αφηγήσεις με τις ιστορίες των σαμάνων της Βραζιλίας, σύμφωνα με τις οποίες «αστράνθρωποι» από ψηλά είχαν επισκεφτεί τους προγόνους τους.
Μάλιστα στο βιβλίο του «Passport to the Cosmos», ο Μακ παρατηρεί ότι σε πολιτισμούς στους οποίους δεν υπάρχει αυστηρός διαχωρισμός της σφαίρας επιρροής του πνευματικού και της σφαίρας επιρροής του επιστημονικού, όπως συμβαίνει στις δυτικές κοινωνίες, τέτοιες παράξενες εμπειρίες σαν τις απαγωγές, τις εξωσωματικές εμπειρίες κ.λπ. , δεν απορρίπτονται, ούτε αντιμετωπίζονται ως παρεκκλίνουσες από το φυσιολογικό.
Υποστηρίζει επίσης ότι το 25-30% των πιλότων, έχουν βιώσει παράξενες εμπειρίες κατά την διάρκεια των εναέριων πτήσεων τους, αλλά διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για όσα έχουν δει φοβούμενοι την αντιμετώπιση της κοινωνίας.
Ο Μακ δεν δίστασε να επισημάνει ότι είναι ανάγκη να εξεταστούν περισσότερο αυτά τα φαινόμενα και να συσταθούν νέοι επιστημονικοί κλάδοι που να ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα.
COMMENTS