Στο βιβλίο του "Η Ζωή πριν από τη Ζωή" ο Δρ Τζιμ Τάκερ, Επίκουρος
Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βιργινίας, παρουσιάζει
πραγματικές περιπτώσεις ανθρώπων που μετενσαρκώθηκαν, βασίζοντας σε
θεωρητικό επίπεδο τη δυνατότητα της μετενσάρκωσης σε εξελίξεις στην
κβαντική φυσική. Στηρίζοντας το επιχείρημά του σε πάνω από τέσσερις
δεκαετίες επιστημονική έρευνα στη ζωή περισσότερων από δυόμισι χιλιάδων
παιδιών, δημιουργεί ένα ισχυρό θεμέλιο για την αντίληψη ότι ζούμε
αλλεπάλληλες ζωές.
Αρχίζει με την ιστορία του Γουίλλιαμ, που γεννήθηκε πέντε χρόνια μετά τον σκοτωμό του αστυνομικού παππού του, κι είχε γενετικά ελαττώματα παρόμοια με τις μοιραίες πληγές που υπέστη ο Τζον κατά το θάνατό του. (Σημείωση: Το ότι αυτή η ομοιότητα δεν μπορεί να οφείλεται στα γονίδια είναι προφανές και δεν απαιτεί εξήγηση. Πολέμιοι της θεωρίας της μετενσάρκωσης αποδίδουν την ύπαρξη αναμνήσεων στη γενετική. Ετούτη εδώ είναι μία από τις κατηγορίες περιπτώσεων όπου η γενετική δεν θα μπορούσε ούτε καν υποθετικά να αποτελέσει επεξηγηματικό παράγοντα.) Ο Γουίλιαμ ήταν σε θέση, στα τρία του χρόνια, να αναφέρει τις τελευταίες στιγμές τού Τζον, τις οποίες δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζει.
Μετά είναι το παιδί στην Τουρκία που επέμενε να το φωνάζουν με το όνομα ενός ανθρώπου που είχε ζήσει ογδόντα μίλια μακριά. Όταν το πήραν σε εκείνη την πόλη, το παιδί βρήκε το δρόμο για να πάει στο σπίτι του ατόμου εκείνου και αναγνώρισε τους γονείς του μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο από ανθρώπους.
Όλες οι ιστορίες ελέγχθηκαν από επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα και κάθε πιθανότητα απάτης απαλείφθηκε.
Το παρόν βίντεο παρουσιάζει απόσπασμα από τηλεοπτική συνέντευξη του συγγραφέα.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...! ΠΗΓΗ
Αρχίζει με την ιστορία του Γουίλλιαμ, που γεννήθηκε πέντε χρόνια μετά τον σκοτωμό του αστυνομικού παππού του, κι είχε γενετικά ελαττώματα παρόμοια με τις μοιραίες πληγές που υπέστη ο Τζον κατά το θάνατό του. (Σημείωση: Το ότι αυτή η ομοιότητα δεν μπορεί να οφείλεται στα γονίδια είναι προφανές και δεν απαιτεί εξήγηση. Πολέμιοι της θεωρίας της μετενσάρκωσης αποδίδουν την ύπαρξη αναμνήσεων στη γενετική. Ετούτη εδώ είναι μία από τις κατηγορίες περιπτώσεων όπου η γενετική δεν θα μπορούσε ούτε καν υποθετικά να αποτελέσει επεξηγηματικό παράγοντα.) Ο Γουίλιαμ ήταν σε θέση, στα τρία του χρόνια, να αναφέρει τις τελευταίες στιγμές τού Τζον, τις οποίες δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζει.
Μετά είναι το παιδί στην Τουρκία που επέμενε να το φωνάζουν με το όνομα ενός ανθρώπου που είχε ζήσει ογδόντα μίλια μακριά. Όταν το πήραν σε εκείνη την πόλη, το παιδί βρήκε το δρόμο για να πάει στο σπίτι του ατόμου εκείνου και αναγνώρισε τους γονείς του μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο από ανθρώπους.
Όλες οι ιστορίες ελέγχθηκαν από επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα και κάθε πιθανότητα απάτης απαλείφθηκε.
Το παρόν βίντεο παρουσιάζει απόσπασμα από τηλεοπτική συνέντευξη του συγγραφέα.
Αν σας άρεσε το θέμα κάντε ένα "Like" και κοινοποιήστε το στους Φίλους σας...! ΠΗΓΗ
COMMENTS