Μια νέα αποκρυπτογραφημένη επιστολή, που είναι γραμμένη κυρίως στα ελληνικά, και χρονολογείται πριν από περίπου 1.800 χρόνια αποκαλύπτει τους λόγους που ο νεαρός Αιγύπτιος στρατιώτης με το όνομα Aurelius Polion, υπηρετούσε, πιθανότατα ως εθελοντής, σε μια ρωμαϊκή λεγεώνα στην Ευρώπη.
Στην επιστολή ο Polion αναφέρει ότι είναι απελπισμένος να ακούσει νέα από την οικογένειά του και ότι πρόκειται να ζητήσει άδεια για να πραγματοποιήσει το μακρινό ταξίδι προκειμένου να τους δει από κοντά.
Απευθυνόμενος στη μητέρα του (που πωλούσε ψωμί), στην αδελφή και στον αδελφό του, ένα μέρος της επιστολής αναφέρει: «Προσεύχομαι νύχτα και μέρα να είστε σε καλή υγεία, και πάντα προσεύχομαι προς όλους τους θεούς για εσάς. Δεν έχω σταματήσει να σας γράφω, αλλά εσείς δεν με έχετε στο μυαλό σας.»
«Ανησυχώ για σένα γιατί αν και λαμβάνεις επιστολές από μένα συχνά, ποτέ δεν μου απάντησες, ώστε να μπορώ να ξέρω πώς ...» (μέρος της επιστολής δεν έχει διασωθεί πλήρως).
Ο Polion λέει ότι έχει γράψει έξι επιστολές προς την οικογένειά του, χωρίς καμία ανταπόκριση, γεγονός που υποδηλώνει κάποιου είδους οικογενειακών εντάσεων.
«Αν και μακριά στην Παννονία έστειλα (γράμματα) σε εσάς, αλλά μου φέρεστε σαν να είμαι ξένος», γράφει. «Θα πρέπει να πάρω άδεια από τον διοικητή και θα έρθω σε σας έτσι ώστε να ξέρετε ότι είμαι ο αδερφός σας ...»
Βρέθηκε σε αρχαία αιγυπτιακή πόλη
Η επιστολή βρέθηκε έξω από ένα ναό στην αιγυπτιακή πόλη Tebtunis πριν από έναν αιώνα περίπου από μια αρχαιολογική αποστολή με επικεφαλείς τους Bernard Grenfell και Arthur Hunt. Βρήκαν αρκετούς παπύρους στην πόλη αλλά δεν είχαν τον χρόνο να τους μεταφράσουν όλους.
Πρόσφατα ο Grant Adamson, υποψήφιος διδάκτορας στο πανεπιστήμιο Rice, ανέλαβε το έργο μετάφρασης του παπύρου, χρησιμοποιώντας υπέρυθρες εικόνες, μια τεχνολογία που καθιστά μέρος του κειμένου πιο ευανάγνωστο. Η μετάφρασή του δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Δελτίο της Αμερικανικής Εταιρείας Παπυρολόγων.
Η πίσω όψη της επιστολής περιέχει οδηγίες για τον μεταφορέα, να παραδώσει το γράμμα σε βετεράνο στρατιώτη, του οποίου το όνομα ίσως να ήταν Acutius Leon και θα το μετέφερε στην οικογένεια του Polion. Παρόλο που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διέθετε στρατιωτικό ταχυδρομικό σύστημα, ο Polion δεν φαίνεται να το έχει χρησιμοποιήσει.
Ο Adamson δεν είναι σίγουρος αν η οικογένεια του στρατιώτη απάντησε στον Polion ή αν τον άφησαν τελικά να τους δει (αν και είναι απίθανο). Ωστόσο αυτό το γράμμα του δεν έφτασε ποτέ στο σπίτι του.
«Τείνω προς αυτή την σκέψη. Η επιστολή απευθύνεται και αναφέρει για Αιγύπτιους ενώ βρέθηκε έξω από το ναό της Tebtunis, μιας πόλης της Ρωμαϊκής περιόδου στο Φαγιούμ, όχι πολύ μακριά από τον ποταμό Νείλο», δήλωσε ο Adamson στο LiveScience.
O Polion, που έζησε σε μια εποχή όπου η Αίγυπτος ελέγχεται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, συμμετείχε στη λεγεώνα Legio II Adiutrix που είχε στρατοπεδεύσει στην Παννονία (περίπου στην σημερινή Ουγγαρία).
Μπορεί να είχε προσφερθεί εθελοντικά λόγω των αμοιβών και των τροφίμων. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Polion ήξερε ότι επρόκειτο να βρεθεί τόσο μακριά από το σπίτι του.
«Μπορεί να είχε προσφερθεί εθελοντικά και να έφυγε από την Αίγυπτο, χωρίς να ξέρει πού θα βρεθεί», αναφέρει ο Adamson στο άρθρο του. Σύμφωνα με τη μετάφραση της επιστολής, ο Polion έστειλε το γράμμα μέσω ενός βετεράνου στρατιώτη που θα μπορούσε να το μεταφέρει στην οικογένειά του.
Ένας αρχαίος στρατιώτης, ένα σύγχρονο πρόβλημα
Η κατάσταση που περιγράφεται στην επιστολή αυτή, ένας νεαρός άνδρας που υπηρετεί ως εθελοντής σε μια στρατιωτική μονάδα μακριά από το σπίτι του, να έχει τεταμένες σχέσεις με την οικογένειά του και να ζητεί η άδεια προκειμένου να τους δει, ακούγεται σαν κάτι που συμβαίνει και στις σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις.
Τα κατάλοιπα του αρχαίου οικισμού της Tebtunis όπως ήταν το 2003.
Αν και οι στρατιώτες σήμερα έχουν σαφώς ευκολότερο τρόπο επικοινωνίας και συντομότερο χρόνο επιστροφής στο σπίτι (ο Polion θα έπρεπε να ταξιδέψει για ένα μήνα ή περισσότερο προκειμένου να φτάσει στη Tebtunis από την Ευρώπη), υπάρχουν κάποια θέματα που συνδέουν τους αρχαίους και τους σύγχρονες στρατιώτες, δήλωσε ο Adamson.
«Νομίζω ότι ορισμένες πτυχές της στρατιωτικής θητείας ανήκουν σε μια κοινή εμπειρία σε όλους τους αρχαίους και σύγχρονους πολιτισμούς – αποτελούν μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας μας. Πράγματα όπως η ανησυχία και η νοσταλγία για την πατρίδα.»
Η επιστολή βρίσκεται σήμερα στη βιβλιοθήκη Bancroft του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, στο Berkeley των ΗΠΑ.
Πηγή: O. Jarus, LiveScience
COMMENTS