Έως τώρα, η κομμουνιστική Κίνα απαγόρευε τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην χώρα της, ενώ ακόμη και όσες έρχονταν στο φως, χωρίς να μπορεί ή να προλάβει να τις κρύψει, λογοκρίνονταν... Θεωρούσε το κομμουνιστικό καθεστώς πως με σκοταδισμό θα μπορούσε να γαντζωθεί για πάντα στην κυβέρνηση... Η λογοκρισία και οι μέρες της απαγορεύσεως πέρασαν και σαν χιονοστιβάδα έρχονται η μία μετά την άλλη οι ανακαλύψεις και οι ανακοινώσεις...
Υπάρχουν δυο κοινοί θεοί στην μυθολογία και την θεογονία των δυο αρχαίων λαών, των Ελλήνων και των Κινέζων: Η Αθηνά (Φου Σι στα κινεζικά) και ο Παν.
Οι Κινέζοι αναφέρονται στην αρχαία ελληνική γραμματεία ως Σίνες. Το αρχαίο ελληνικό όνομά τους διατήρησαν έως σήμερα (China). Κι αυτό φαίνεται όταν όλος ο κόσμος γνωρίζει το σπουδαιότερο μνημείο τους ως Σινικό Τείχος. Ακόμα λέμε «σινο-ιαπωνικές σχέσεις»... κλπ. Οι Σίνες ήταν ληστές και εξολοθρευτές. Εξολόθρευσαν τους Ίωνες Έλληνες, που κατοίκησαν στα ΝΑ. της σημερινής εκτάσεως της αχανούς χώρας. Οι Ίωνες αφανίσθηκαν απ' εκεί, αλλά όχι το τοπωνύμιο. Ακόμη η περιοχή αυτή λέγεται Γιουνάν (δηλ. Ιωνία)...
Τα αρχαιότερα ευρήματα που έχουν βρεθεί έως τώρα στην Κίνα, ευρέθησαν σε αυτήν την επαρχία, την Γιουνάν, και είναι κουμπιά και λίθινα εργαλεία, 600-500.000 χρονών, που έχουν κάνει κάποιους παλαιοανθρωπολόγους να μιλούν πια για τον «άνθρωπο του Yuanmou», είδος του erectus. Ευρέθησαν δύο κοπτήρες του, στο Danawu στην επαρχία Yuanmou, στα ΝΔ. της Γιουνάν. Ανακαλύφθηκαν στις 1.5.1965, από τον γεωλόγο Fang Qian, ο οποίος εργαζόταν για το Γεωλογικό Ινστιτούτο Ερευνών Μηχανικής. Τα απολιθώματα εκτίθενται στο Εθνικό Μουσείο της Κίνας, στο Πεκίνο. (Αργότερα, στην ίδια περιοχή ευρέθησαν λίθινα αντικείμενα, κομμάτια οστών ζώων κλπ. σημάδια ανθρώπινης εργασίας και τέφρας από φωτιές). Υπάρχουν επίσης και τα ευρήματα 50 σκελετών, που συμβατικώς ονομάσθηκαν «Άνθρωπος του Πεκίνου», και που βρέθηκαν στο σπήλαιο του Τσουκουτιέν, την δεκαετία του 1920, μαζί με 17.000 εργαλεία. Είναι ο παλαιότερος κάτοικος της περιοχής, αφού αυτός ανάγεται στα 750-500.000 χρόνια πριν από σήμερα.Παρ' όλ' αυτά, η συμβατική επιστήμη, εξακολουθεί να λέει και να διδάσκει πως ο πολιτισμός, στην μακρινή Κίνα, ξεκινά την... 3η χιλιετία π.Χ.!
Υπάρχουν ευρήματα και από μούμιες (και μάλιστα 200!), που δείχνουν πως οι κάτοικοί της, την 2η-3η χιλιετία π.Χ. δεν είχαν... κινεζικά χαρακτηριστικά, αλλά «ευρωπαϊκά» (καστανά ή ξανθά μαλλιά, μεγάλη μύτη, κλπ.). Βρέθηκαν σε ένα μοναδικό έως τώρα νεκροταφείο, Β. του Θιβέτ, το οποίο ήταν γεμάτο με φαλλικά σύμβολα, που ανήκει - λένε - σε έναν «άγνωστο έως τώρα πολιτισμό». Οι τάφοι είναι... βάρκες αναποδογυρισμένες και θαμμένες στην άμμο. Προφανώς οι δημιουργοί του ήθελαν να αφήσουν στην ιστορία την ναυτική καταγωγή των προγόνων τους... Από κάθε βάρκα «ξεφυτρώνει» ένας στύλος ύψους 4 μ. Έχει σχήμα του αιδοίου στους ανδρικούς τάφους και φαλλού στους γυναικείους.[3] Και δεν είναι οι μόνες αρχαίες μούμιες που βρίσκονται στην Άπω Ανατολή, με μη «κίτρινα» χαρακτηριστικά.
Υπάρχουν και σύμβολα γραφής του 3000 π.Χ. Πάλι προσφάτως αρχαιολόγοι ανακάλυψαν (στον νεολιθικό χώρο του Λιανγκζού, Ν. της Σαγκάη, στην Α. Κίνα), 200 κομμάτια θρυμματισμένων λίθινων τσεκουριών, με σύμβολα που παραπέμπουν σε γραφή της εποχής. Σαν κι αυτά έχουμε πολλά στην Θεσσαλία. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να χαράσσουν λέξεις σε αστρολίθους (τα λεγόμενα αστροπελέκια). Αν είναι έτσι, τότε οι Κινέζοι είχαν γραφή συγχρόνως με τους Μεσοποταμίους, 2.000 χρόνια αργότερα από τους Έλληνες και 1.400 χρόνια παλαιότερα, σε σχέση με αυτό που πίστευαν έως τώρα οι αρχαιολόγοι για την κινεζική γραφή. Μαζί με αυτά στον ίδιο τόπο ευρέθησαν χιλιάδες ευρήματα κεραμικής, ξυλουργείας, νεφρίτη, ελεφαντόδοντου και πέτρας.
Υπάρχουν και ζωγραφιές Ελλήνων στρατιωτών (3ου-2ου αι. π.Χ.). Έχουν βρεθεί σε μαλλινα υφάσματα. Εκτίθενται στο Μουσείο Sampul, στην Urumqi Xinjiang της Κίνας.
Υπάρχουν και αγάλματα Ελλήνων στρατιωτών του 3ου αι. π.Χ. Αρκετά ειδώλια και αναπαραστάσεις Ελλήνων στρατιωτών ευρέθησαν Β. του Tien Shan. Εκτίθενται στο μουσείο στο Xinjiang Urumqi (Boardman).
Υπάρχει ολόκληρος κατάλογος με ευρήματα μαιάνδρων στην Κίνα...
Υπάρχουν δεκάδες πυραμίδες, κάτω από τυμβόσχημους λόφους στην Κίνα - μόνο στην επαρχία Shaanxi στην «απαγορευμένη ζώνη», ευρέθησαν άλλες 37! Πρώτος γι' αυτές έγραψε ο Victor Segalen, που επισκέφθηκε την Κίνα το 1913. Στο «Mission Archeologique en Chine» έγραψε άρθρο με τίτλο «L'art funeraire a l'epoque des Han" (1914), όπου έγραφε για τον τάφο του πρώτου αυτοκράτορα (και ότι υπάρχουν κ.ά. τάφοι στην περιοχή). Αλλά η πρώτη πυραμίδα ανακαλύφθηκε στις 28.3.1947, εν πτήσει, ΝΔ. του Ξιάν, από τον Αμερικανό σμήναρχο Maurice Sheahan, ο οποίος εντόπισε έναν τέτοιο μυστηριώδη γιγαντιαίο λόφο στην πεδιάδα Τσιν Τσουάν. Αργότερα οι «NY Times» (30.3.1947) ασχολήθηκαν με την ανακάλυψή του! Εάν είναι πυραμίδα, είπαν, μπροστά της η μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου θα μοιάζει... νάνος! Και απεδείχθη πως η πυραμίδα αυτή ήταν ένα Maoling Μαυσωλείο του αυτοκράτορος Γου Χαν. Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Κίνας τρομοκρατημένη ενώπιον μιας τέτοιας ανακαλύψεως, κάνει μια εγκληματική κίνηση: Φυτεύει δένδρα πάνω στους «ύποπτους» λόφους, έτσι ώστε να μην είναι διακριτό πλέον το τυμβοειδές σχήμα τους... Οι υποστηρικτές της αιγυπτο-αφρο-κεντρικής ιστορίας τα έχασαν! Το «Science News Letter» (νυν «Science News»)[4] έσπευσε να πει ότι «οι κινεζικές πυραμίδες είναι... αναχώματα»... Σήμερα γνωρίζουμε πως οι κινεζικές πυραμίδες είναι τύμβοι-μαυσωλεία. Έτσι τις λένε και διεθνώς: tumulus mound! Όμως, τύμβους για τάφους των βασιλιάδων τους έκτιζαν μόνον οι αρχαίοι Μακεδόνες! Αυτή η πυραμίδα υπό τον λόφο, ίσως είναι κλιμακωτή, όπως συνηθίζεται στην περιοχή της ΝΑ. Ασίας (και της Κ. και Ν. Αμερικής). Τέτοια ακριβώς έχουμε και κάτω από τον Αμφίο λόφο στην πόλη των Θηβών Βοιωτίας! Η ύπαρξη τέτοιων ιερών μνημείων στην «απαγορευμένη ζώνη» σημαίνει πως και οι μετέπειτα τοπικοί αυτοκράτορες ακολούθησαν ως ιερό τόπο αυτόν που επέλεξαν ή υπέδειξαν οι Μακεδόνες - προφανώς στρατιώτες του Μεγ. Αλεξάνδρου, που δεν θέλησαν να γυρίσουν πίσω, και τράβηξαν κι άλλο προς Α. Και μάλιστα υιοθέτησαν να θάβουν τους ηγεμόνες τους με τον μεγαλοπρεπή μακεδονικό τρόπο. Στον δε τύμβο-μαυσωλείο του α΄ μεγάλου Κινέζου αυτοκράτορα (210 π.Χ.) η πλαστική τέχνη του «πήλινου στρατού» που βρέθηκε, έχει ελληνικές επιρροές...
Ο Ουγγρο-Βρετανός εβραίος αρχαιοκλέπτης
Πρώτος σημείωσε πως άκουσε από Κινέζους χωρικούς για την ύπαρξη μιας αρχαίας ελληνικής πόλεως, κάτω από κάτι «μεγάλους αμμόλοφους», ο Ουγγρο-Βρετανός - εβραϊκής καταγωγής - εξερευνητής sir Marc Aurel Stein (1862-1943)... Ο Stein - επηρεασμένος από το έργο του Sven Hedin (1898) - πραγματοποίησε 4 μεγάλες αποστολές προς την Κ. Ασία: 1900, 1906-08, 1913-16 και 1930. Τα κρυοπαγήματα που έπαθε σε αυτές, του στοίχισαν αρκετά δάκτυλα από το δεξί του πόδι.
Στην πόλη Niya βρήκε περισσότερες από 100 ξύλινες πινακίδες γραμμένες το 105 μ.Χ. Αυτά τα δισκία έφεραν πήλινες σφραγίδες, επίσημες διαταγές και επιστολές, σε πρώιμη ινδική. Δεν υπήρχαν παλαιότερα ινδικά κείμενα έως τότε. Ο Stein βρήκε επίσης πολλά νομίσματα, της Δυναστείας Χαν, μια αρχαία ποντικοπαγίδα, ένα μπαστούνι, τμήμα κιθάρας, ένα τόξο που λειτουργούσε ακόμη, ένα σκαλισμένο σκαμνί, ένα περίτεχνα σχεδιασμένο χαλί, σκαλιστά αρχιτεκτονικά μέλη, αφυδατωμένες μούμιες σε απλά ξύλινα φέρετρα, κουβέρτες, κ.ά. κλωστοϋφαντουργικά, ξύλινα έπιπλα, περίτεχνα έργα γλυπτικής, κεραμικής, κινεζική καλαθοπλεκτική, είδη υγιεινής. καθώς και πολλά άλλα αντικείμενα οικιακής χρήσεως! Γι' αυτό ο A. Stein επισκέφθηκε την Niya 4 φορές μεταξύ 1901-31. Οι ανακαλύψεις αυτές έκαμαν τον Στάιν διάσημο. Το 1959 Κινέζοι αρχαιολόγοι συνέχισαν να σκάβουν στην Niya...
Η μεγαλύτερη ανακάλυψή του Στάιν όμως ήταν στις σπηλιές Mogao (γνωστές ως «Σπηλιές με τους χιλιάδες Βούδες»), στο Dunhuang, το 1907. Ήταν τότε που ανακάλυψε το Diamond Sutra, το δεύτερο παλαιότερο τυπωμένο κείμενο στον κόσμο - μετά τον δίσκο της Φαιστού - του 868 μ.Χ. Επίσης βρήκε και 40.000 άλλους παπύρους, τους οποίους... εξάλειψε σταδιακώς (1907-14), δωροδοκώντας τον ταοϊστή μοναχό επιστάτη!.. Φυγάδευσε έτσι, λαθραία χιλιάδες κινεζικά, σανσκριτικά, σογδιανά, θιβετιανά, ρουνικά, τούρκι και ουιγκουρικά χειρόγραφα! Και 4 ζωγραφικά έργα! Η λεία του αποτελεί σημαντική συλλογή του Βρετανικού Μουσείου! Εις ανταμοιβήν... εχρίσθη... ιππότης - CIE (Companion του Τάγματος της Ινδικής Αυτοκρατορίας, 1910) και KCIE (Ταξιάρχης του Τάγματος της Ινδικής Αυτοκρατορίας, 1912), δηλ «sir»! Ο πολυγραφότατος «sir» Stein, για την μεγάλη του κλοπή, για την απομάκρυνση αμέτρητων ανεκτίμητων έργων τέχνης από τις σπηλιές και τις σοβαρές ζημιές που προεκλήθησαν σε αυτές, καταδικάσθηκε στην Κίνα. Ο Stein θα είναι πάντα ένας «ξένος διάβολος» για την Κίνα. Στα μάτια των Κινέζων, ο Στάιν και άλλοι ξένοι αρχαιολόγοι λήστεψαν την Κίνα την ιστορία της. Η λεία της αρχαιοκαπηλίας του άνοιξε την όρεξη σε Γάλλους, Ρώσους, Γερμανούς, Ιάπωνες και Κινέζους «κυνηγούς θησαυρών», που προσέτραξαν στην αχανή και αφύλακτη περιοχή και την αποψίλωσαν αρχαιολογικά...
Ήταν η εποχή των τεράστιων αντιπαλοτήτων Βρετανών και Αμερικανών, οι οποίοι σφάζονταν για το ποιοι θα πρωτοκαταληστεύσουν την Κίνα, για να γεμίσουν θησαυρούς τα μουσεία τους... Γούρλωσαν τα μάτια των Γερμανών και των Ιαπώνων με την δόξα του Stein. Άλλοι, όπως οι S. Hedin, sir Fr. Younghusband και N. Przhevalsky, έγιναν πιόνια στo αγγλορωσικό σκάκι για την επιρροή στην Κ. Ασία, το λεγόμενο «Μεγάλο Παιγνίδι». Οι εξερευνήσεις τους ήσαν επίσημες και υποστηρίχθηκαν τόσο από την βρετανική και την ρωσική αυτοκρατορία και είχαν πάντα επιστημονική επίφαση. Τα αντικείμενα τέχνης που έκλεψαν δεσπόζουν σήμερα σε 30 μουσεία, μεταξύ των οποίων, το Βρετανικό, η Βρετανική Βιβλιοθήκη - και κάποια έμειναν το Μουσείο Σριναγκάρ, και το Εθνικό Μουσείο της Ινδίας, στο Ν. Δελχί.
Η αρχαία μακεδονική πόλη
Υπάρχουν τουλάχιστον 12 αρχαίες ελληνικές πόλεις στην Κίνα, βάσει ανασκαφών των πανταχού παρόντων Γερμανών αρχαιολόγων! Η κινεζική κυβέρνηση - επειδή δυσαρεστήθηκε που δεν βρήκαν... βούδες - απέλασε όλες αυτές τις αρχαιολογικές αποστολές...
Οι αρχαιολόγοι έφυγαν, το καζάνι όμως έβραζε... Από τη δεκαετία του 1980, και μετά, αναζωπυρώθηκε το αρχαιολογικό ενδιαφέρον στην Κίνα, και μια ομάδα Κινέζων και Ιαπώνων ερευνητών, άρχισε να ψάχνει για την φημολογούμενη χαμένη αρχαία πόλη ΝΑ. της Kashgar. Την Kashgar, που ο αρχαίος Έλλην γεωγράφος, Κλ. Πτολεμαίος (1ος αι. μ.Χ.), την αναφέρει ως Κασία (στα Κάσια όρη, στην Κασία χώρα, ορμητήριο των Σκυθών)[5], ενώ άλλοι μιλούσαν για τις Κάσιες Πύλες[6]. Άρα την εγνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες! Ενώ οι επιστήμονες έλεγαν έως τώρα, πως η παλαιότερη αναφορά της Kashgar καταγράφεται από... κινεζική αποστολή της Δυναστείας Χαν - κάπου μεταξύ 206 π.Χ. και 220 μ.Χ. - για τα περιβόητα ταξείδια του «Δρόμου του Μεταξιού»...
Μια αρχαιολογική ανακοίνωση τάραξε τα κοιμισμένα ιστορικά ύδατα, το 1993: Ένας αρχαίος ελληνικός πολιτισμός βρέθηκε στην Niya[7] - περίπου 640 χλμ. ΝΑ. της Κασίας, στην έρημο Τακλαμακάν! Εκεί όπου είχε «σηκώσει» την αρχαία πόλη ο Stein! Και πράγματι, «κάτω από κάτι μεγάλους αμμόλοφους», όπως είχε σημειώσει ο Stein, από διηγήσεις εντοπίων, ανακαλύφθηκαν και τα ερείπια της αρχαίας πόλεως... Μέσα στα ερείπια ευρέθησαν ένας αρχαίος ελληνικός αμφορέας, έπιπλα αρχαιο-ελληνικού στυλ, ανάγλυφες παραστάσεις με μαιάνδρους, ελληνικοί αμφορείς με αναπαραστάσεις από τα ομηρικά έπη, κλπ. Όλα αλεξανδρινής εποχής... Στον δε «τάφο 3» ήταν θαμμένοι ένας άνδρας και μια γυναίκα, υπέροχα ενδεδυμένοι με μεταξένια ρούχα (κουκκούλες, πολύχρωμες ρόμπες, παντελόνια, υποκάμισα, και κεντημένη δερματινη σόλα υποδημάτων!). Ο άνδρας είχε μαζί του την φαρέτρα, το τόξο, και τα βέλη του. Δεν θα πήγαινε στον άλλο κόσμο χωρίς τα όπλα του! Φορούσε επενδύτη (ένα κινεζικό σακκάκι). Η γυναίκα φορούσε χρυσά ενώτια και είχε ένα κύπελλο με σφαιρίδια από το περιδέραιό της. Σε ένα άλλο κουτί υπήρχε η χτένα, το μακιγιάζ της, και ένα σετ ραπτικής! Απεριποίητη θα πήγαινε; Προφανώς θα ήταν πλούσιοι. Αλλού βρέθηκε επιγραφή σε πρώιμη κινεζική, που είχε αστρολογική πρόβλεψη: «Η εμφάνιση των πέντε αστέρων στα Α. είναι ευνοϊκή για την Κίνα»[8]... Οι κάτοικοι της Niya διατρέφονταν με κρέας, αχλάδια και σταφύλια. Λέτε η Niya να αποδειχθεί πως ήταν η αρχαία Νήσσα, μια από τις αινιγματικές γενέτειρες του Διονύσου;
Επίσης, αφού επισήμως και συμβατικώς, ο Μ. Αλέξανδρος έφθασε μέχρι τον Γάγγη ποταμό, πώς υπήρχαν ελληνικές πόλεις πέραν αυτού, στην Κίνα;
Τέλος, μήπως η Kashgar/Κασία είναι ένα ακόμη αφίδρυμα των Κασίων (Δωδεκανησίων), οι οποίοι είχαν ιδρύσει σημαντικούς ναούς του Κασίου Διός στα σύνορα Αιγύπτου-Πετραίας Αραβίας[9] και στην Β. Συρία; Διόλου απίθανο απ' εκεί να μετέβησαν προς εξερεύνηση και αναζήτηση νέων πόρων στην περιοχή, και να ονοματίσθηκαν εξ αυτών Κασίαι αι πύλαι αυτού του εμπορικού δρόμου. Ίσως να έφερναν την κασία απ' εκεί, ένα ισχυρό μύρο και φάρμακο. Πώς έφθασαν ως εκεί; Μα οι τολμηροί Κάσιοι ναυτικοί θα το έκαναν ακολουθώντας τον ανάπλου του ποταμού Niya, ο οποίος φθάνει έως το χωριό Uygur. Ίσως γι' αυτό να μνημονεύουν τους βαρκάρηδες προγόνους τους οι θαμμένοι στους βαρκόσχημους τάφους, καταμεσίς της ερήμου... Ποιος ξέρει; Η σκαπάνη θα δείξει... Επισήμως, οι αρχαιολόγοι λένε πως θα απαιτηθούν άλλα 10 χρόνια σκληρής δουλειάς για να βρεθούν απαντήσεις...
Πάντως θέλει ξαναγράψιμο η Ιστορία...
Γιώργος Λεκάκης (Δημοσιογράφος-Λαογράφος)
πηγη
COMMENTS