Ακόμη ένας νεκρός. Αυτή τη φορά ο θάνατος ήρθε μέσα από το αδιανόητο μίσος που τα τελευταία χρόνια με ιδιαίτερη σπουδή έσπειραν οι «ταγοί».
Ένας θάνατος που όλοι περιμέναμε και όλοι τον απευχόταν.
Ένας θάνατος που από μερικούς είχε προαναγγελθεί πως θα συμβεί για να φέρει την πόλωση, την όξυνση, την διχόνοια και (οι σχεδιαστές του ελπίζουν) την εμφύλια σύγκρουση.
Ένας θάνατος που συνέβη σε μία κρίσιμη χρονική καμπή, όπως έγινε και με τα θύματα της Marfin.
Η συνταγή είναι πάγια και χρησιμοποιείται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, όπου οι κυβερνήσεις καταπατούν τους λαούς ή όπου μυστικές υπηρεσίες ετοιμάζουν αλλαγές προσώπων (και όχι πραγμάτων). Ένας νεκρός ή και περισσότεροι αν χρειαστεί, για να ξεχυθεί η οργή των πολιτών, για να παρεισφρύσουν οι "ειδικοί" των ταραχών, για να χυθεί αίμα και να απλωθεί μίσος και διχόνοια. Έτσι κυβερνούσαν από πάντα οι δυνάστες και η συνταγή τους αυτή πολύ λίγες φορές δεν τους απέδωσε καρπούς.
Δεν μας αξίζει η διχόνοια, αδέλφια. Δεν μας αξίζει να βρισκόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλο. Δεν μας αξίζει να γίνουμε (και πάλι) υπηρέτες και εκτελεστικά όργανα εκείνων που θέλουν να μας καταστρέψουν.
Η ιστορία θα έπρεπε να διδάσκει. Τουλάχιστον όσους την έχουν διαβάσει, αφού η Ελλάδα έχει πληρώσει ακριβά και με πολύ αίμα, την διχόνοια και το μίσος αδελφού προς αδελφό. Και μέσα από το μίσος, μέσα από τον όλεθρο, οι επιτήδειοι συνεχίζουν να κάνουν τις βρώμικες δουλειές τους, αλλά πάνω απ’ όλα ξεπλένονται από τα εγκλήματά τους.
Δεν μας αξίζει να είμαστε χώρια, γιατί αυτό θέλουν τα δουλικά εκείνων που βάλθηκαν να μας σώσουν αρπάζοντας όλα όσα έχουμε, όλα όσα φτιάξαμε.
Αφού το σάπιο σύστημα γέννησε και γαλούχησε δύο άκρα, αφού δημιούργησε στο καθένα από αυτά την κρίσιμη μάζα που θα μπορούσε να δημιουργήσει έκρηξη, τοποθέτησε το «τυχαίο γεγονός» και περιμένει τα αποτελέσματα. Σειρά θα πάρουν οι περισπούδαστοι τελάληδες, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, για να γίνει η έκρηξη που θα καταστρέψει τους πολίτες, θα βυθίσει στο τέλμα τη χώρα και θα διασώσει εκείνους που εμπνεύστηκαν όλη αυτή την καταστροφή.
Δεν πρέπει να ψάχνουμε για ενόχους που βρίσκονται ανάμεσά μας.
Οι ένοχοι βρίσκονται απέναντί μας και κρυφογελούν όποτε μας κοιτάζουν, όποτε μας μιλάνε, όποτε βροντοφωνάζουν πως μας νοιάζονται και πως θα μας σώσουν.
Σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς, τις ημέρες αυτές που οι δωσίλογοι γίνανε (και πάλι) αφέντες, όλοι εμείς θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Ιδιαίτερα προσεκτικοί, μάλιστα, αφού η πατρίδα πονάει και γεννάει κάτι νέο. Στο χέρι μας είναι αυτή η γέννα να φέρει κάτι όμορφο, κάτι ποθητό, κάτι που δεν θα έχει καμία σχέση με το σκοτάδι που μέχρι και σήμερα διαφεντεύει την χώρα. Στο χέρι μας είναι αυτή η γέννα να μην φέρει κάποιο τέρας...
Τώρα, που το θηρίο ξεσκεπάζεται, τώρα που νιώθει πως έρχεται το τέλος του, τώρα θα γίνει πιο σκληρό, πιο αδυσώπητο, πιο επικίνδυνο, για όλους μας.
Κι αν δεν μπορέσει να σωθεί με αυτόν τον νεκρό, τότε θα φτιάξει ένα άλλο, μεγαλύτερο, "τυχαίο γεγονός" για να ξαναχτυπήσει και να βγει κι άλλο αίμα…
Προσοχή χρειάζεται απ’ όλους μας.
Ετούτα τα σκύβαλα που φωνασκούν για να φανούν ισχυρά, καμία εξουσία δεν έχουν και δεν πρέπει να αποκτήσουν στα όσα έρχονται. Κανείς μας δεν πρέπει να τους ακολουθήσει στον δρόμο της ατίμωσης και της ντροπής...
Όσο αυτοί χτυπάνε, τόσο χάνουν, τόσο ξεσκεπάζονται, τόσο και φαίνεται το έργο που ανέλαβαν να κάνουν εις βάρος όλων μας, εις βάρος της πατρίδας μας.
Ακόμη κι αν αποφασίσουν και για άλλα «τυχαία γεγονότα» για να βυθίσουν αυτή τη χώρα στην μέγιστη οδύνη, εμείς όλοι θα πρέπει να παραμείνουμε μαζί.
Αυτοί θέλουν να μας καταστρέψουν. Αν ακολουθήσουμε τα κελεύσματά τους, τότε θα υπογράψουμε σιωπηλά την θανατική μας καταδίκη.
Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις εκτός από το να είμαστε ενωμένοι κι όλοι μαζί να βάλουμε μπροστά τον τρόπο για να σωθούμε όλοι, ή από το να είμαστε απέναντι και να γίνουμε εμείς οι δολοφόνοι της πατρίδας.
Αυτοί κάνουν σχέδια, αλλά εμείς θα αποφασίσουμε τι θα συμβεί…
Αυτοί κινούν νήματα μέσα από τα σκοτεινά τους γραφεία κι εμείς αποφασίζουμε αν θα επιτύχουν στο δόλιο έργο τους, που δεν είναι άλλο από αυτό της καταστροφής μας.
Αυτοί ποντάρουν στην οργή μας, εμείς πρέπει να προτάξουμε την λογική μας.
Η ευθύνη για το αύριο είναι δική μας… Κανενός άλλου.
Αν ενωθούμε θα βγούμε νικητές, αν διχαστούμε (όπως θέλουν) θα χάσουμε τα πάντα.
Ας γυρίσουμε την πλάτη στα δόλια κελεύσματά τους, ας φύγουμε από τους σκοτεινούς δρόμους που θέλουν να μας οδηγήσουν και ας πάρουμε τον δρόμο που οδηγεί στην ελευθερία μας και όχι στην υποδούλωσή μας...
ΥΓ: Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του νέου ανθρώπου που τόσο άδικα έφυγε από ανάμεσά μας. Και την συγνώμη όλων μας, που δεν μπορέσαμε να σταματήσουμε αυτό το κακό πριν να συμβεί...
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
COMMENTS