Έχουν
περάσει 35 χρόνια από τότε που έφυγε από τη Γη. Και ενώ απέχει
περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια μίλια από τον πλανήτη μας, το
αμερικανικό διαστημόπλοιο Voyager 1, που εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου
του 1977, βυθίζεται σε έναν κόσμο που παρέμενε μέχρι σήμερα
ανεξερεύνητος, διευρύνοντας τα όρια κατανόησης του ηλιακού συστήματος.
Αρκετές ομάδες ειδικών αναλύουν τα δεδομένα που μεταδίδονται από το
διαστημόπλοιο και παρέχουν νέες πληροφορίες σχετικά με τα όρια του
ηλιακού μας συστήματος, όπως αποδεικνύεται από ένα άρθρο που
δημοσιεύθηκε σήμερα σχετικά με μια "ενδιάμεση περιοχή" πριν από τα
σύνορα με το διαστρικό διάστημα, "την ηλιόπαυση".
Το πρόγραμμα εξερεύνησης Voyager της NASA --το Voyager 2
εκτοξεύτηκε σε άλλη τροχιά έπειτα από ένα μήνα-- είχε ως στόχο τη μελέτη
των πιο μακρινών πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, Δία, Κρόνου,
Ουρανού και Ποσειδώνα.
Από τότε οι διαστημικές βολίδες συνεχίζουν την πορεία τους προς τα
όρια του ηλιακού συστήματος, και ο Voyager 1 καθίσταται πλέον το πρώτο
ανθρώπινης κατασκευής αντικείμενο που περνάει το όριο αυτό για να φθάσει
στο διαστρικό διάστημα.
Τα διαστημόπλοια Voyager μεταφέρουν το καθένα "ένα μπουκάλι στην
κοσμική θάλασσα", ένα χρυσό δίσκο "Voyager Golden Record" που περιέχει
εικόνες και ήχους αντιπροσωπευτικούς της ιστορίας του κόσμου μας: ένα
γράφημα που δείχνει τη θέση της Γης στο διάστημα, μια εικόνα του
εμβρύου, τη δομή του DNA, κραυγές ζώων, μια συλλογή από μουσικά
θέματα... και τελικά μηνύματα σε 55 διαφορετικές γλώσσες.
Γνωρίζουμε ακριβώς σε ποια απόσταση από τον ήλιο είναι το Voyager
1, τα δεδομένα ενημερώνονται συνεχώς στην ιστοσελίδα του California
Institute of Technology.
Γνωρίζουμε επίσης ότι το Voyager 1 κάποια στιγμή πρέπει να βγει από
τη ζώνη επιρροής του ήλιου (ηλιόσφαιρα), όπου "κολυμπούν" η Γη και οι
άλλοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος, για να εισέλθει στο διαστρικό ή
γαλαξιακό "αέριο", από το οποίο δημιουργούνται τα αστέρια.
COMMENTS