Ο P/2013, όπως ονομάζεται, διαλύθηκε σε δέκα μικρότερα κομμάτια πλάτους έως και 365 μέτρων, τα οποία τελικά διαλύθηκαν σε ακόμη μικρότερα, μερικά από τα οποία κάποια μέρα θα φτάσουν στη γήινη ατμόσφαιρα ως μετεωρίτες και θα λάμψουν στον νυχτερινό ουρανό.
Η ανάλυση των εικόνων, που συνέλαβε η ευρυγώνια κάμερα του Hubble, προτείνει ο διαστημικός βράχος περιστρεφόταν με μεγάλη ταχύτητα μέχρι που εξερράγη. Ο καθηγητής Ντέιβιντ Τζιούιτ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες δήλωσε : «Βλέποντας αυτόν τον αστεροειδή να διαλύεται μπροστά στα μάτια μας ήταν πραγματικά εκπληκτικό»
Ο αστεροειδής εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τα τηλεσκόπια Catalina και Pan - STARRS στις 15 Σεπτεμβρίου. Δύο εβδομάδες αργότερα, είχε εντοπιστεί από το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη αποκαλύπτοντας τρία σώματα να κινούνται μαζί, δημιουργώντας μία μάζα σκόνης σχεδόν τόσο μεγάλη όσο η Γη.
Η επόμενη παρατήρηση έδειξε 10 αντικείμενα, το καθένα με ουρά κομήτη και μέγεθος που φτάνει έως και τα 365 μέτρα πλάτος .
Τα δεδομένα του Hubble που δημοσιεύθηκαν στο Astrophysical Journal Letters επισημαίνουν ότι τα θραύσματα κινούνται με ταχύτητα μικρότερη από 2 χιλιόμετρα την ώρα, λιγότερο από το ρυθμό του ανθρώπινου βηματισμού.
Ο αστεροειδής άρχισε να διαλύεται στις αρχές του περασμένου έτους, αλλά συνεχώς νέα κομμάτια συνεχίζουν να προκύπτουν. Ωστόσο, τα αίτια της διάλυσης του δεν είναι ακριβή: Είναι απίθανο να έχει χτυπηθεί από άλλο αστεροειδή, διότι οι επιπτώσεις θα ήταν πολύ πιο βίαιες. Η πιο πιθανή εξήγηση για τη διάλυση του είναι η επίδραση του ηλιακού φωτός, που αυξάνει το ρυθμό περιστροφής και προκαλεί φυγόκεντρο δύναμη που εν τέλει διέσπασε τον αστεροειδή. Το φαινόμενο αυτό, γνωστό ως «YORP ροπή», έχει συζητηθεί από τους επιστήμονες για πολλά χρόνια, αλλά, μέχρι στιγμής δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ.
COMMENTS